BÜYÜMEK
Gözlerini sımsıkı kapattı... Hep korkmuştu karanlıktan . Şimdi daha da çok korkuyordu. Yoktu o en çok güvendiği artık. Yalnız kalmıştı işte ... Kime koşacaktı yüreğini sardığında o tarif edilmez korku? Kim ona güzel sözler söyleyip sımsıkı sarılacaktı , "korkma burdayım ben" diyecekti?
Gitmişti... Hiç hesapta yoktu ki şimdi bu. Ya sevinçlerini kime anlatacaktı? Sabahları kapının önünde süt verdiği kedinin yaramazlıklarını anlatırken ,kiminle gülecekti ? Yok artık gülemezdi ki ,sevinemezdi ki zaten ... Gözlerini açtı . Boşluktaydı sanki , herşey bitmişti... Yavaşça ayağa kalktı, düşecek gibi oldu. Cama doğru gitti, hava buz gibiydi, sessizce kar yağıyordu. İlk kez yağmasın diye dua etti . Ya üşürse dedi içinden , ya korkuyorsa şimdi... Oysa ki sabah elini tutmuştu sıcacık, camdan birlikte seyretmişlerdi yağan karı sevinçle. Küçükken, kar tanelerini nasıl yakalamaya çalıştıklarını hatırlayıp gülmüşlerdi...
Yoktu artık gitmişti işte. Herşey bitmişti...Kulağında onun sesi çınladı biranda. " Yanında yoksam , gökyüzüne bak. Ya bir yıldızımdır o an ,ya bir buluttan sana bakıyorumdur, ya da avucuna düşen bir kar tanesinden sana dokunuyorumdur... Güçlüdür benim kızım . Korkmaz... " Gözünde kalan son damlada dökülüverdi . " Babam " dedi titreyerek... Birden büyüdüğünü hissetti...
Hayat o kadar kısa ki , eğer fırsatı varsa insanın, sevdiklerinin yanına koşup, doya doya öpmeli .Sımsıkı sarılıp boynuna, seni seviyorum demeli... Büyümek o kadar zor ki...
Gitmişti... Hiç hesapta yoktu ki şimdi bu. Ya sevinçlerini kime anlatacaktı? Sabahları kapının önünde süt verdiği kedinin yaramazlıklarını anlatırken ,kiminle gülecekti ? Yok artık gülemezdi ki ,sevinemezdi ki zaten ... Gözlerini açtı . Boşluktaydı sanki , herşey bitmişti... Yavaşça ayağa kalktı, düşecek gibi oldu. Cama doğru gitti, hava buz gibiydi, sessizce kar yağıyordu. İlk kez yağmasın diye dua etti . Ya üşürse dedi içinden , ya korkuyorsa şimdi... Oysa ki sabah elini tutmuştu sıcacık, camdan birlikte seyretmişlerdi yağan karı sevinçle. Küçükken, kar tanelerini nasıl yakalamaya çalıştıklarını hatırlayıp gülmüşlerdi...
Yoktu artık gitmişti işte. Herşey bitmişti...Kulağında onun sesi çınladı biranda. " Yanında yoksam , gökyüzüne bak. Ya bir yıldızımdır o an ,ya bir buluttan sana bakıyorumdur, ya da avucuna düşen bir kar tanesinden sana dokunuyorumdur... Güçlüdür benim kızım . Korkmaz... " Gözünde kalan son damlada dökülüverdi . " Babam " dedi titreyerek... Birden büyüdüğünü hissetti...
Hayat o kadar kısa ki , eğer fırsatı varsa insanın, sevdiklerinin yanına koşup, doya doya öpmeli .Sımsıkı sarılıp boynuna, seni seviyorum demeli... Büyümek o kadar zor ki...
İstikbal Göklerdedir
